Ah bizler,  insanoğlu değil miyiz işte rahatsızlık duyduğumuz bir şeyin son bulmasını isterken, yeni bir başlangıcı hayal etmeden duramıyoruz nedense…

Bu  durum, her şeyin  bir sonu olduğuna ve her bitişin, yeni bir başlangıca gebe olduğuna inanmamızdan kaynaklanıyor belki de…

Yine de ben, her nasıl olursa olsun, biten şeylerden duyduğum hüznü bir türlü açıklayamıyorum kendime…

…

En yakın arkadaşlarımdan birinin 12 yıllık eşinden boşanmış olduğunu öğrendim geçenlerde…

Sorunları vardı biliyordum ama her şeyin bu kadar çabuk bitmesine çok şaşırmış, galiba biraz da üzülmüştüm.

Hepimiz susmuş onu dinliyorduk;

“Evet kararlıydım, evet bitirmiştim ama evi boşaltmak çok ağrıma gitti. Hangi çekmeceyi açsam içinden güzel anılar fışkırdı… İlk aşkım, ilk göz ağrım, tek erkeğimdi o…Onca yaşanmışlık, onca paylaşım, onca gelecek planı… Ama bitmek zorundaydı, çünkü uzattıkça yüz göz oluyor, birbirimizi kırıp, incitiyorduk.  Hayatıma onsuz bir başlangıç yapma zamanı çoktan gelmişti aslında ama hala bu noktaya nasıl geldiğimize, o büyük aşkı, o güvenli sevgiyi böylesine tükettiğimize inanamıyorum” diyerek derin bir nefes aldı, saçlarını geriye attı, göz pınarları billurlaştı ama o akmasına izin vermedi…

Onun metanetli bir kız olduğunu bilirdim de bu kadarına “pes”ti…

Bitirmişti, çok yıpranmıştı ama dimdik ayaktaydı ve yeni bir başlangıca hazırdı…

Orada bulunan diğer bir arkadaş; eşiyle anlaşmalı gittikleri boşanma davasının sonunda, tek celsede boşanıverince nasıl şoka girdiklerini ve mahkeme çıkışında birbirlerine sarılıp pişmanlıkla nasıl ağlaştıklarını, boşandığı eşiyle yeniden başlattığı beraberliğinin ise nasıl yürümediğini ve bir kez daha ayrılmak zorunda kalışlarının hikayesini hatırlattı bize…

Bitirmek…Başlamak…

Hangisi daha iyi, hangisi kötü, hangisi daha keyifli, hangisi daha tatsız, hangisi daha zor, hangisi doğru, hangisi yanlış?

Elbette bunun bir ölçütü yok!

O yüzden, yaşanabilecek şeyleri kestirmek güç. Ayrıca insanın kendisini bitişler ve başlangıçlar arasında sıkışıp kalmış gibi hissetmesi de doğal.

Doğruyu bulmak… Doğru ya da yanlış, çıkar bir yol bulmak… Çelişkileri aşmak… Yeni bir sayfa açmak…

Bitişlerin ruhta yarattığı karmaşa ve hüzünle baş etmeye çalışırken, başlangıçların hep iyi olacağı inancını korumak ve galiba en önemlisi, umudu yitirmemek…

HABER BİLGİLERİ

Bu haber 08 Nisan 2013, 23:03 tarihinde Köşe Yazarları, Yazar 4 kategorisinde yayınlandı.

OKUNMA

Bu Haber 484 Kez Okunmuş..

PAYLAŞ

ETİKETLER

YORUM YAZIN