Yaşanan karmaşayı birlikte görüyoruz.
Kalkmalar, oturmalar, gitmeler gelmeler, milletvekili istifaları, kanal değiştirmeler… Tek sebebi var. Cumhurbaşkanlığı hükümet sistemi…
Amaçlanan siyasetin iki kutuplu hale getirilmesi. Siyasi yelpazeyi iki gurupta toplama olarak özetleyebiliriz.
Batıda, Amerika’da bu işi çözmüşler. İki kutuplu bir siyasi yapı oluşturulmuş.
Bizde 100’ü aşkın siyasi partinin hayallerinin ucu bucağı yok. Herkes, hemen iktidar olacağını varsayarak doruklarda hayaller kuruyor. Bölündükçe bölünüyor siyasi yapı. Küçücük yapılar dev aynasında rüyalar görmeye devam ediyor.
Yani seçmeni iki ana guruba toplamayı beceremedik.
En az üç seçim sonra bu sistem oturur dedik fakat -veya beklenti o yönde- hiçte beklendiği gibi olmadı.
0.5 nispetinde siyasette bir karşılığı olan oturduğu yerden hak etmediği makamlar elde etmek üzere peşrev çekmeye başladı. Dereyi görmeden paçaları sıvadılar.
Böyle bir durumda kimden ne istenebilir?
Herkes mal derdinde, halkımız can derdinde!
Doğu Karadeniz’de yaşayanlar, pür dikkat en önemli meselesi ulaşım işini, kimin çözeceğine odaklanmış durumda.
Seçimlere çok az bir zaman kala koskoca bölgenin beklentisi demir yolunu gündemine alan yok.
Büyük bir afatı yaşadığımız günlerin ardından siyasetten demir yolu istemek ne kadar doğrudur açıkçası emin değilim. Fakat atı alan Üsküdar’ı geçmeden Samsundan Sarp’a demir yolunu dile getirmek zorundayım.
Eğer, bu ülke yatırımlarında bir adalet gözetecekse bu Doğu Karadeniz’in hakkıdır.
En nihayetinde bir metre demiryolu olmayan tek bölge Doğu Karadeniz bölgesidir.
Atmaların, tutmaların, istifaların, kanal değiştirmelerin kırla gittiği, gideceği bu kaosta Karadeniz’in bu yarasına kimin derman olacağını en yüksek perdeden duymak istiyoruz.
6 vilayet 60’dan fazla kazaya, milyonlara hitap edecek bu hizmeti kimler halkımıza söz verecek, bekliyoruz…
Bakalım kimler arsa payından vazgeçerek Samsundan Sarp’a demiryolu müjdesini verecek!
Açıkçası o sözü verenden yana tavır alacağım.
Selam ve dua ile…
